Selecteer een pagina

In de zorgsector woedt al jaren een hevige storm: het personeelstekort. Ziekenhuizen worstelen om hun afdelingen draaiende te houden, en bestuurders zoeken naarstig naar oplossingen. Maar wat als de voorgestelde oplossing meer vragen oproept dan beantwoordt? Dit is precies wat er gaande is bij het Zuyderland ziekenhuis in Limburg.

Al jaren hamert de directie van Zuyderland op hetzelfde aambeeld: de spoedeisende hulp (SEH) in Heerlen moet dicht vanwege personeelstekort. De oplossing? Verplaatsing naar Sittard, slechts 20 minuten verderop. Op het eerste gezicht klinkt dit misschien logisch. Concentreer de zorg, bundel de krachten. Maar schijn bedriegt.

Tegenstanders van de sluiting wijzen op een merkwaardige paradox: in Heerlen draait de SEH momenteel op volle toeren, met een complete bezetting. Het echte personeelstekort speelt juist in Sittard, waar bepaalde acute zorg nu helemaal niet wordt aangeboden. Hoe kan het verplaatsen van een goed functionerende afdeling naar een locatie met tekorten een oplossing zijn voor het personeelsprobleem?

Het lijkt erop dat de ziekenhuisbestuurders een landelijk probleem proberen op te lossen met een lokale schaakzet. Ze slagen er wonderwel in om politici, journalisten en inwoners te overtuigen dat het simpelweg verhuizen van een afdeling over een afstand van 15 kilometer de personeelskrapte zal oplossen. Maar is dat wel zo?

Laten we eens kijken naar de argumenten vóór deze verhuizing. Allereerst is er het argument van efficiëntie: door de acute zorg te concentreren op één locatie, zou je in theorie minder personeel nodig hebben. Daarnaast zou het bundelen van expertise kunnen leiden tot een hogere kwaliteit van zorg. Ten slotte zou een grotere SEH-afdeling mogelijk aantrekkelijker zijn voor nieuw personeel.

Maar hoe verhouden deze argumenten zich tot de realiteit van de regio? Heerlen en omgeving tellen zo’n 250.000 inwoners, terwijl het verzorgingsgebied rond Sittard ongeveer 180.000 mensen omvat. Is het logisch om de spoedeisende hulp te verplaatsen naar een gebied met minder inwoners? Bovendien, hoe zit het met de aanrijtijden voor ambulances? Voor veel inwoners van de regio Parkstad zal de rit naar het ziekenhuis aanzienlijk langer worden.

De voorgestelde oplossing lijkt voorbij te gaan aan de behoeften en belangen van de regio. Het sluiten van de SEH in Heerlen zal ongetwijfeld impact hebben op de lokale gemeenschap. Niet alleen qua bereikbaarheid van acute zorg, maar ook op het gevoel van veiligheid en de aantrekkelijkheid van de regio voor nieuwe inwoners en bedrijven.

Daarnaast rijst de vraag: lost deze verhuizing het personeelsprobleem daadwerkelijk op? Of verplaatst het simpelweg de last van de ene schouder naar de andere? Het personeel dat nu in Heerlen werkt, zal immers niet automatisch meeverhuizen naar Sittard. Sommigen zullen wellicht besluiten om elders werk te zoeken, waardoor het personeelstekort alleen maar zou kunnen toenemen.

Het is tijd dat de directie van Zuyderland met een transparanter en overtuigender plan komt. Een plan dat niet alleen kijkt naar de korte termijn en de balans, maar dat ook rekening houdt met de langetermijnbehoeften van de hele regio. Wellicht ligt de oplossing niet in het sluiten en verplaatsen, maar in het innoveren en aantrekkelijker maken van het werken in de acute zorg.

De zorg staat voor enorme uitdagingen, dat staat buiten kijf. Maar laten we ervoor waken dat in onze zoektocht naar oplossingen we niet blind worden voor de realiteit op de werkvloer en in de regio. Het personeelstekort is een complex probleem dat vraagt om een genuanceerde aanpak, niet om een simpele geografische verschuiving.

Het is aan de bestuurders van Zuyderland om hun plannen nog eens kritisch tegen het licht te houden. Aan de politiek en de pers om door te vragen en niet genoegen te nemen met oppervlakkige argumenten. En aan de inwoners van de regio om hun stem te laten horen en te blijven strijden voor toegankelijke, kwalitatieve zorg dicht bij huis.

Want uiteindelijk gaat het om meer dan cijfers en efficiëntie. Het gaat om mensen, om levens, en om het vertrouwen dat we allemaal willen hebben: dat er goede zorg is wanneer we die het hardst nodig hebben.